Vetëm pak ditë më parë kryeministri i Shqipërisë, Edi Rama, hapi shampanjën për të festuar dritën jeshile që Gjermania dha për hapjen e negociatave me Bashkimin Europian.
Pas kësaj feste alla-rilindase e përsëritur vit pas viti, sa herë që kryeministri prezanton pikturat në Gjermani, del një raport i cili thotë se drita ‘jeshile’ është me kushte.
Vendi me ekonomi më të fortë në Europë ka nëntë kushte për shqiptarët, që kryesisht janë kushte institucionale. Pra ajo që ka në dorë diçka më shumë se ne.
Përmendim këtu: 1.Ndërtimi dhe nisja nga puna e SPAK 2.Ndërtimi dhe nisja nga puna e Gjykatës Kushtetuese 3.Plotësimi i vendeve vakant në Gjykatën e Lartë 4.Nisja e proceseve penale ndaj gjykatësve dhe prokurorëve të rrëzuar nga Vettingu 5.Reforma zgjedhore dhe zbatimi i saj
6.Dënimi i personave të përfshirë në vjedhjen e votave 7.Bilance të suksesshme në luftën kundër krimit të organizuar dhe korrupsionit 9.Reforma në administratë Nga kjo duket fare qartë që ngërçi i aderimit tonë është elita jonë.
Sipas Gjermanisë, Shqipëria thjesht është ‘regjistruar në kursin e patentës’. Provimi i teorisë dhe praktikës ka një rrugë të gjatë. Praktikisht, ata që na drejtojnë duhet të bëjnë shumë punë.
Një nga kushtet e hapjes së negociatave është edhe dialogu politik. Ky duket si kushti më i rëndësishëm, por më i vështiri. Partitë tona politike e kanë treguar ndër vite se nuk dialogojnë pa fituar diçka vetë, pra ndryshe si çdo provim patente, këta duan praktikën në fillim pastaj i prezantojnë teorinë ndërkombëtarëve.
Ajo që vuan më shumë është Shqipëria dhe shqiptarët, të cilët janë në rolin e automjetit të drejtuar nga shoferë pa patentë.
Tashmë shqiptarët nuk dinë çfarë të shpresojnë më parë! Të shpresojnë se negociatat do të hapen prej zemërgjerësisë së europianëve apo të presin që drejtuesit tanë të pajisen me 'patentën' e bashkëpunimit njëherë, pastaj të integrimit.
Në fundit të fundit një "PO" për ne shqiptarët është shumë e rëndësishme, edhe sikur pas saj të fshihet një "JO" e kuptimtë.
JOQ ALBANIA
